" کرامت انسانی عبارت است از به فعلیت درآوردن فضیلت ها و معنا بخشیدن به آن ها از طریق خودشناسی، جهت بوجودآوردن راهبردهای عملی در سازمان و اصلاح آن ".بنابراین اگر در فضای کاری و سازمانی ما به متغیرهای کرامت انسانی توجه شود و در همه ی کارمندان سازمانی این متغیر ها تقویت شوند – کاری که روابط عمومی می تواند به بهترین شکل آن را انجام دهد - پیامدهای آن بدون شک تولید کالا یا خدماتی است که در خدمت تعالی انسان قرار خواهد گرفت.
از سوی دیگر از جمله حقوق مطرح شده در حقوق انسان نیز، حقوق طبیعی است که از هنگام تولد تا دم مرگ با او خواهد بود و صرف نظر از روابط اجتماعی و شیوه های زندگی فردی و جمعی، همواره توسط همه قابل احترام است.
بنابراین روابط و تعامل بین
" کرامت انسانی " و
" حقوق انسان " اجتناب ناپذیر است؛ چرا که صیانت از کرامت انسان در راستای احترام به تمامی حقوق و ارزش هایی است که جزو حقوق مسلم انسان محسوب می شوند.البته در این بین باید به این مهم نیز توجه داشته باشیم که همواره کرامت انسانی برتری قابل توجهی نسبت به حقوق انسان دارد، چرا که کرامت انسان را نمی توان کاهش داد یا محدود کرد، ولی حقوق انسان قابل کاستن یا محدود کردن است.
افراد ممکن است به خاطر ارتکاب جرم حتی به زندان انداخته شده و از بسیاری از حقوق و آزادی های خویش محروم شود ولی طبق تعالیم اسلامی حتی نباید کرامت انسانی همین افراد، کوچک ترین خدشه ای بیابد.
نکته ی بسیار با اهمیت این است که حتی سلب آزادی افراد به کرامت آن ها لطمه نمی زند؛ یعنی اگر فرد جنایتکاری به خاطر جنایت های خویش محاکمه و زندانی شود، یعنی از همه ی آزادی ها محروم شود، در زندان نیز باید احترام به کرامت انسانی وی حفظ شده و بر همین اساس با وی رفتار شود.
" کرامت انسانی عبارت است از به فعلیت درآوردن فضیلت ها و معنا بخشیدن به آن ها از طریق خودشناسی، جهت بوجودآوردن راهبردهای عملی در سازمان و اصلاح آن ".بنابراین اگر در فضای کاری و سازمانی ما به متغیرهای کرامت انسانی توجه شود و در همه ی کارمندان سازمانی این متغیر ها تقویت شوند – کاری که روابط عمومی می تواند به بهترین شکل آن را انجام دهد - پیامدهای آن بدون شک تولید کالا یا خدماتی است که در خدمت تعالی انسان قرار خواهد گرفت.
از سوی دیگر از جمله حقوق مطرح شده در حقوق انسان نیز، حقوق طبیعی است که از هنگام تولد تا دم مرگ با او خواهد بود و صرف نظر از روابط اجتماعی و شیوه های زندگی فردی و جمعی، همواره توسط همه قابل احترام است.
بنابراین روابط و تعامل بین " کرامت انسانی " و " حقوق انسان " اجتناب ناپذیر است؛ چرا که صیانت از کرامت انسان در راستای احترام به تمامی حقوق و ارزش هایی است که جزو حقوق مسلم انسان محسوب می شوند.البته در این بین باید به این مهم نیز توجه داشته باشیم که همواره کرامت انسانی برتری قابل توجهی نسبت به حقوق انسان دارد، چرا که کرامت انسان را نمی توان کاهش داد یا محدود کرد، ولی حقوق انسان قابل کاستن یا محدود کردن است. 
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر